I'm Forever Blowing Bubbles - West Ham United

dinsdag 06 februari 2018

 I’m forever blowing bubbles

 

De tekst van dit liedje is bij een groot aantal voetballiefhebbers wel bekend en past in lijn met het You Never Walk alone op Anfield of het Glory glory man united op Old Trafford. We hebben het natuurlijk over West Ham United uit oost Londen. De club speelt sinds vorig seizoen in het verbouwde Olympic Park waar ik zelf nog geen wedstrijd heb gezien. Ik heb een aantal wedstrijden mogen ervaren op Upton Park en dit is nu historie, het stadion is namelijk al compleet met de grond gelijk gemaakt. 

 

Iedere keer vertelde ik thuis de ervaringen over West Ham en hoe fantastisch de sfeer in het stadion was. De sfeer is niet te vergelijken met de sfeer in de stadions in Nederland. Dit wilde ik mijn vader ook graag een keer laten ervaren en ging op zoek naar mogelijkheden om tickets te scoren voor een wedstrijd van West Ham in het, voor mij, nieuwe stadion. 


Na wat zoekwerk kwam ik uit bij BVR en op de site was een goed overzicht aanwezig van de wedstrijden waarvoor tickets gekocht kunnen worden. Omdat ik opzoek was naar tickets voor West Ham was ik hier aan het goede adres. Dan op zoek naar een wedstrijd om te bezoeken en keuze viel op de zaterdagmiddag wedstrijd tegen Bournemouth op 20 januari. Een van de redenen voor deze wedstrijd was omdat Bournemouth een promovendus was en daardoor de kans aanwezig zou zijn dat de wedstrijd zou eindigen in een overwinning voor West Ham. En stiekem een beetje omdat er een Nederlander bij Bournemouth in de selectie zit (Nathan Ake). 

 

De eerste contacten zijn begin oktober gelegd en via de website heb ik informatie aangevraagd voor deze wedstrijd. Nog diezelfde avond ontving ik een bericht van Edwin van BVR met een complete uitleg hoe het in zijn werk gaat. De persoonlijke benadering heb ik als positief ontvangen en zo’n snelle reactietijd geeft vertrouwen. 

Uiteindelijk is de keuze gevallen op tickets voor West Ham in de Acadamy Lounge waarbij je als VIP de wedstrijddag kan ervaren; ik wilde toch iets speciaals doen. 

Het mooie bij BVR is dat je ook los tickets kan bestellen en dat je optioneel een hotel kan bijboeken. 

 

Omdat de wedstrijd op zaterdag was hadden we al besloten om er een weekendje Londen van te maken. De vrijdag gebruikte wij om de stad te verkennen. Ik kende de metro in de stad al maar Edwin gaf nog als tip een tweetal apps mee om het eenvoudiger te maken om door de stad te reizen. Toch mooi dat er ook op andere vlakken wordt meegedacht. 

 

Het afleveren van de tickets ging goed, dit waren E-tickets die ik eerst thuis heb afgedrukt. 

 

Zaterdag stond in teken van de wedstrijd. We hadden een hotel in de buurt van het stadion en dat was echt ideaal. Ongeveer 3 uur voor de wedstrijd zijn we naar het stadion gegaan om eerst nog even langs de fanshop te gaan. Ik vond dat een nieuwe supporter toch echt niet zonder sjaaltje in het stadion kan zitten. Omdat het die middag best fris was hebben we ook nog een muts mee genomen. 

Na de fanshop zijn we naar de hoofdingang gelopen waar al meerdere mensen stonden te wachten om naar binnen te gaan en klokslag half 1 gingen de deuren open. 

 

Na binnenkomst werden we welkom geheten en werden de tickets gescand. We wisten dat we toegang hadden tot de Acadamy Lounge en werden verzocht om met de roltrap twee etages naar boven te gaan. Bovenaan de roltrap werden we opgewacht door twee hostesses die onze tickets controleerde en ons daarna toegang verleende tot de lounge. Bij binnenkomst ontvingen we het dagprogramma en later nog de opstellingen. We waren erg op tijd en besloten om een kijkje te nemen op de tribune en zagen dat het stadion in gereedheid werd gebracht voor de wedstrijd. De beveiliger liet ons door en we liepen door naar het veld. De ingang was precies boven de middellijn en dit gaf een fantastisch uitzicht. Even later werden we door de beveiliger weer naar binnen gehaald omdat het nog niet was toegestaan om naar binnen te gaan. Toen hebben we maar besloten om alvast een biertje te nuttigen en een rondje te lopen door het stadion. 

 

De tijd vloog voorbij en een kwartier voor aftrap zijn we naar onze plaatsen gegaan. De plaatsen zijn aan de lange zijde en bevinden zich ter hoogte van de middellijn. De plekken bevinden zich wel boven in het stadion op rij 72. Eerst dacht ik dat dit veel te hoog zou zijn maar dit viel uiteindelijk erg mee en ik zou een volgende keer op dezelfde plekken willen zitten. 

 

De spelers kwamen het veld op en we zongen uitbundig het I’m forever blowing bubbles mee. Voorafgaand aan de aftrap werd er een minuut geapplaudisseerd, ook erg indrukwekkend en anders dan een minuut stilte. Na deze minuut werd er afgetrapt. Het tempo waarin werd gespeeld ligt hoger dan in Nederland en dat was goed te merken. Er was zowel op als naast het veld zoveel te zien dat de eerste helft voorbij is gevlogen. Een aantal goede kansen voor West Ham maar de bal wilde er niet in. 

 

Na het rustsignaal liepen we naar de lounge terug waar we konden genieten van een rustdrankje. Het was tijd voor de tweede helft en we liepen terug naar onze plekken, ondertussen klonk het I’m forever blowing bubbles alweer. De tweede helft ging net zo snel voorbij als de eerste en de werklust was mijn vader ook niet ontgaan. Hij gaf al aan dat die verdediger (Zabaleta) van West Ham net zo vaak voorin was te vinden als achter, toch mooi om hem zo enthousiast te zien.  

Uiteindelijk viel door een verdedigingsfout toch de 0-1 voor Bournemouth en werd het even stil in het stadion (op de uitsupporters na). Gelukkig duurde het nog geen 2 minuten voordat de bal naar voren werd gespeeld en dat Hernandez (Chicharito) de bal kon binnenschieten voor West Ham. Wat toen volgde heb ik nog niet eerder mee gemaakt, een kleine 56000 mensen juichten na dit doelpunt en dit klonk zo fantastisch in dit stadion echt oorverdovend. Het was 1-1 en dit was uiteindelijk ook de eindstand. Het was een goede wedstrijd maar helaas geen winst. Na de wedstrijd liepen we terug naar de lounge om de wedstrijd na te bespreken onder het genot van een drankje. 

 

Na afloop zijn we naar buiten gelopen en waren we op zoek naar The Ribman. Deze man stond bij Upton Park om de hoek en verkocht broodjes met pulled ribs, echt een genot. Ik wist niet helemaal zeker of hij weer een plekje in de buurt van het stadion heeft gekregen; maar uiteindelijk was het hem wel gelukt. Als je de film Iron Man hebt gezien komt diezelfde man een aantal keren voorbij. Dit is een aanrader als je naar een wedstrijd van West Ham gaat. 

 

Het was een fantastische ervaring en zeer goed geregeld door BVR. Ik zal ze zeker aanbevelen bij mensen die naar een wedstrijd van West Ham willen gaan. 

 

Edwin bedankt voor de service en tot een volgende keer! 

 

Met vriendelijke groet,

 

Patrick van de Riet